101 شری

یه چیز که توی سریال شهرزاد خیلی روی مخم راه میره این سیاهی لشکرای بیخودشن.

یعنی واقعا لازمه توی صحنه های بیرونی اینقدر آدم از جلوی دوربین رد بشن؟؟؟نمیشه توی پس زمینه داشته باشیمشون؟

یه چیز دیگه ش هم اینه که همش عشق رو با بدبختی همراه میکنه.هر کی به هر کی نرسه عاشقه.خب نمیشه یه کسایی هم بهم برسن و عاشق هم باشن؟البته این معضل همه گیره.یعنی توی فیلم ها و سریالهای ایرانی خیلی خیلی خیلی کم زوج های خوشبخت پیدا میشه.

واقعا نمیشه یه فیلم راجع به زن و شوهرهای عاشق بسازین که تا آخر عمرشون خوشبخت زندگی میکنن؟ خب هی آدم فکر میکنه ازدواج چیز مزخرفیه و کسی قرار نیست عاشق زن و شوهرش باشه.

خودمونم همیشه فکر میکنیم اونیکه بهش نرسیدیم خیلی بهتر بود... من همین فکر رو می کردم.هنوزم بعضی وقتا این فکر احمقانه رو میکنم.کاش قبول کنیم توی بهترین موقعیتی هستیم که قرار بوده باشیم و حالا مرد باشو خوبترش کن.

کلا سریالیه که آدم رو یاد شکست عشقیهای زندگیش میندازه.